Sanatçı Dediğin : Stephen Wiltshire

Mantık dersinde anlatmıştı hocamız bu olayı. Hep de merak etmişimdir , kesin vardır yahu böyle birşey demişimdir.Nedir bu var olan şey? Hocamız nasıl başladıysa konuya ben de öyle başlayayım. Öncelikle "Bir duyu organını kullanamayan insanlar örneğin körler gülün ne olduğunu nasıl anlayabilir?" diye bir soru yöneltti. Cevabı ben verdim. Dedim ki "Hocam kokusunu en çok beğendiği şeye ya da sesinin en çok sevdiği şeye benzediğini söyleriz. Bu bizim güle göre kendi öznel düşüncemiz olur ancak başka yolu olduğunu sanmıyorum." Düşüncelerimde yanılmamışım. Herneyse konuya devam ederken hocamız , bir duyu organını kaybetmiş insanların herhangi bir diğer duyu organının güçlendiğini söyledi. Daha bunun gibi nice şeyler var. Bunlardan biri de otizm hastalarıyla ilgili. İşte böyle bir adam var. Stephen Wiltshire adında otizm hastası bir adam. Bu adam çok yetenekli bir adam. Bir anlık gördüğü şeyleri en ince ayrıntısına kadar çizebilmekte. Hem de mükemmel bir şekilde. Emin olun alttaki resimleri ve vidyoyu gördükten sonra etkilenmemeniz elde değil. Saniyelik bir görüş ve daha sonrasında mükemmel bir el sanatı...

Haydarpaşa...

Severim İstanbul'u. Binalarını , sokaklarını ...Başlıktan anladınız biliyorum o tarihi binanın yandığını anlatacağımı. Hepiniz de biliyorsunuz zaten televizyondan , haberlerden... Bir de ben birşeyler yazayım dedim çünkü önemli olduğunu düşünüyorum. Tarihe sahip çıkmıyoruz gerçekten. Hak ediyor muyuz acaba biz bu ülkeyi , bu güzellikleri... Sonuçta koruyamadıktan sonra önemi yok böyle şeylerin. Biri gelsin yaksın , biri gelsin üstüne "aşkım seni seviyorum yazsın" , biri gelsin toplu konut yapmak için yıksın... Cidden hak ediyor muyuz? Önceden sorulsa bu soru tereddütsüz evet denecektir. Önceden dediğim , bu toprakların kan dökülerek kazanıldığı zamanlar.O zaman evet ama şimdi yok arkadaşım hak etmiyoruz. Korumadıkça , savunmadıkça , katledilmelerini engellemedikçe biz bu güzellikleri hak etmiyoruz , edemeyeceğiz de(!)